بزرگنمايي:

یزد آنلاین - عضو هیات علمی گروه نقاشی دانشگاه یزد مدل کمک آموزشی شناخت تناسبات چهره انسان و ترسیم آن در زوایای مختلف پرسپکتیوی اختراع کرد.
به گزارش ایسنا – منطقه یزد، «صفیه حاتمی» بعد از اختراع قبلی خود که در مرکز مالکیت‌های معنوی به ثبت رسید و از سوی سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی ایران نیز مورد تایید و امتیازدهی قرار گرفت، موفق به ثبت اختراعی دیگر با عنوان «مدل کمک آموزشی شناخت تناسبات چهره انسان و ترسیم آن در زوایای مختلف پرسپکتیوی» شد.
وی در مورد دلایل این اختراع گفت: نمود زیاد تناسبات در چهره انسان و لزوم یادگیری و رعایت مسائل مربوط به آن در خلق آثار هنری، موجب شده تا در آموزش هنر، این موضوع یکی از مشکل‌ترین تمرین‌های عملی برای دانشجویان محسوب شود.
حاتمی افزود: شناخت و رعایت این تناسبات در رشته‌های مختلف هنری اعم از نقاشی، مجسمه‌سازی، گرافیک و غیره بعد از آشنایی دانشجویان با ساختار جمجمه و ماهیچه‌های صورت در طراحی، امری لازم و اجتناب‌ناپذیر بوده و به نمایش بهتر و صحیح چهره کمک شایانی می‌کند .
به گفته وی، امروزه آموزش این تناسبات در طراحی از چهره، تنها به صورت تئوریک و از طریق تصاویر صورت می‌پذیرد و دانشجویان در عمل ناچار هستند، تنها به تجسم ذهنی این اصول در طراحی اکتفا کنند که این شیوه مانع از درک صحیح، عمیق و سریع آن‌ها می‌شود.
حاتمی تصریح کرد: مسئله مهم دیگری که در ارتباط با این تناسبات مطرح می‌شود آشنایی با تغییرات ظاهری آنان در زوایای مختلف پرسپکتیوی است یعنی زمانی که سر از حالت تمام رخ یا نیم رخ خارج شده و نسبت به دید طراح در زوایای مختلفی قرار می‌گیرد. در هر یک از این وضعیت ها شکل اجزای صورت و فاصله و موقعیت آن‌ها نسبت به یکدیگر در نگاه بیننده دچار تغییر شکل ظاهری می‌شود.
وی ادامه داد: همچنین در صورتی که مدل یا طراح با افزاش یا کاهش ارتفاع همراه باشند، این تناسبات دچار تغییرات بیشتری می‌شوند، بدین ترتیب علاوه بر لزوم آشنایی لازم با علم پرسپکتیو، تجربه عملی کافی برای درک و پیاده کردن صحیح این تغییرات در ترسیم کاملاً ضروری است .
وی از محدودیت‌های مدل‌های فعلی برای آموزش را فقدان هرگونه علائم راهنما در شناخت تناسبات چهره دانست و گفت: یعنی همان چیزی که مدل زنده نیز از آن بی‌بهره است. از دیگر محدودیت این مدل‌های گچی شکنندگی، سنگینی و به مراتب محدودیت جابجایی آن‌هاست. چیزی که هنرآموزان را مجبور می‌کند یا به طراحی از حالت‌های ساده همچون تمام رخ، نیم رخ و سه رخ مجسمه اکتفا کنند یا خود نسبت به مدل تغییر موقعیت و ارتفاع دهد .
عضو هیات علمی دانشکده هنر و معماری گفت: ثابت بودن سر مجسمه نسبت به گردن نیز این محدودیت را بیشتر می‌کند و مجموعه این محدودیت‌ها مانع از شناخت عملی کافی از پرسپکتیو سر و چهره انسان می‌شود. بدین ترتیب هنرآموزان علی رغم نیاز به تمرین زیاد از روی مدل‌های گچی، تنها به تمرین‌های سطحی از آنها بسنده می‌کنند. اختراع حاضر این مشکلات را رفع و آموزش را برای دانشجویان و مدرس آسان می‌کند.
انتهای پیام