بزرگنمايي:

خبر یزد - مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه یزد از واقعه مباهله پیامبر اکرم(ص) به عنوان سند عظمت اهل بیت(ع) یاد کرد.
  حجت‌الاسلام «محمدمهدی حرزاده» به مناسبت 24 ذی الحجه، با بیان این که مباهله به معنای لعنت کردن یکدیگر و نفرین کردن است، گفت: کیفیت مباهله به این گونه است که افرادی که درباره مسئله مذهبی مهمی گفت‌وگو دارند در یک جا جمع شوند و به درگاه خدا تضرّع کنند و از او بخواهند که دروغگو را رسوا سازد و مجازات کند .
وی در تشرح مختصر واقعه مباهله عنوان کرد: مباهله پیامبر با مسیحیان نجران در روز بیست وچهارم ذی الحجّه سال دهم هجری اتفاق افتاد. پیامبر(ص) طی نامه‌ای ساکنان مسیحی نجران را به آیین اسلام دعوت کرد ولی مردم نجران که حاضر به پذیرفتن اسلام نبودند نمایندگان خود را به مدینه فرستادند و پیامبر آنان را به امر خدا به مباهله دعوت کرد.
وی ادامه داد: وقتی هیئت نمایندگان نجران، وارستگی پیامبر را مشاهده کردند، از مباهله خودداری کردند و خواستند تا پیامبر اجازه دهد تحت حکومت اسلامی در آیین خود باقی بمانند .
حرزاده در مورد محل برگزاری این باهله نیز عنوان کرد: بخش با صفای نجران با 70 دهکده تابع خود، در نقطه مرزی حجاز و یمن قرار گرفته و در آغاز طلوع اسلام این نقطه، تنها نقطه مسیحی‌نشین حجاز بود که مردم آن به عللی از بت‌پرستی دست کشیده و به آیین مسیح(ع) گرویده بودند .
دعوت به اسلام
وی ادامه داد: پیامبر اکرم(ص) برای گذاردن رسالت خویش و ابلاغ پیام الهی، به بسیاری از ممالک و کشورها نامه نوشت یا نماینده فرستاد تا ندای حق پرستی و یکتاپرستی را به گوش جهانیان برساند. هم چنین نامه‌ای به اسقف نجران، «ابوحارثه»، نوشت و طی آن نامه ساکنان نجران را به آیین اسلام دعوت فرمود .
حجت‌الاسلام حرزاده در ادامه صحبت‌های خود گفت: مشروح نامه پیامبر به اسقف نجران چنین بود: «به نام خدای ابراهیم و اسحاق و یعقوب. این نامه‌ای است از محمد پیامبر خدا به اسقف نجران. خدای ابراهیم و اسحاق و یعقوب را ستایش می‌کنم و شما را از پرستش بندگان به پرستش خدا فرا می‌خوانم. شما را دعوت می‌کنم که از ولایت بندگان خدا خارج شوید و در ولایت خداوند درآیید و اگر دعوت مرا نپذیرفتید باید به حکومت اسلامی مالیات(جزیه) بپردازید[تا در برابر این مبلغ، از جان و مال شما دفاع کند] و در غیر این صورت به شما اعلام خطر می‌شود.»
عکس العمل نجرانی‌ها
مسئول نهاد رهبری در دانشگاه یزد اظهار کرد: نمایندگان پیامبر که حامل نامه دعوت به اسلام از جانب پیامبر بودند، وارد نجران شدند و نامه را به اسقف نجران دادند. او نیز شورایی تشکیل داد و با آنان به مشورت پرداخت. یکی از آنان که به عقل و درایت مشهور بود گفت: «ما بارها از پیشوایان خود شنیده ایم که روزی منصب نبوت از نسل اسحاق به فرزندان اسماعیل انتقال خواهد یافت و هیچ بعید نیست که محمد ـ که از اولاد اسماعیل است ـ همان پیامبر موعود باشد». بنابراین شورا نظر داد که گروهی به عنوان هیئت نمایندگان نجران به مدینه بروند تا از نزدیک با محمد صلی الله علیه و آله وسلم تماس گرفته، دلایل نبوت او را بررسی کنند .
گفتگوی پیامبر با هیئت نجرانی
حرازاده بیان کرد:‌ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم در مذاکره‌ای که با هیئت نجرانی در مدینه به انجام رسانید آنان را به پرستش خدای واحد دعوت کرد امّا آنان بر ادعای خود اصرار داشتند و دلیل الوهیت مسیح را، تولد عیسی علیه السلام بدون واسطه پدر می‌دانستند. در این هنگام فرشته وحی نازل شد و این سخن خدا را بر قلب پیامبر جاری ساخت: «به درستی که مَثَل عیسی نزد خداوند مانند آدم است که خدا او را از خاک آفرید».
وی ادامه می‌دهد: در این آیه، خداوند، با بیان شباهت تولد حضرت عیسی علیه السلام و حضرت آدم علیه السلام‌، یادآوری می‌کند که آدم را با قدرت بی‌پایان خود، بدون این که دارای پدر و مادری باشد، از خاک آفرید و اگر نداشتن پدر گواه این باشد که مسیح فرزند خداست، پس حضرت آدم برای این منصب شایسته تر است زیرا او نه پدر داشت و نه مادر. اما با وجود گفتن این دلیل، آنان قانع نشدند و خداوند به پیامبر خود، دستور مباهله داد تا حقیقت آشکار و دروغ گو رسوا شود .
مباهله، آخرین حربه
حرزاده با اشاره به این که خداوند پیش از نازل کردن آیه مباهله، در آیاتی چند به چگونگی تولد عیسی علیه السلام می پردازد و مسیحیان را با منطق عقل و استدلال روبرو می‌کند و از آنان می خواهد که عاقلانه به موضوع بنگرند، ادامه داد: پیامبر(ص) در ابتدا سعی کرد با دلایل روشن و قاطع آنان را آگاه کند اما چون استدلال موجب تنبّه آنان نشد و با لجاجت و ستیز آنان مواجه گشت، به امر الهی به مباهله پرداخت.
وی می‌گوید: خداوند در آیه 61 سوره آل عمران می‌فرماید: «هرگاه بعد از دانشی که به تو رسیده، کسانی با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو بیایید فرزندانمان و فرزندانتان و زنانمان و زنانتان، و ما خویشان نزدیک و شما خویشان نزدیک خود را فرا خوانیم؛ سپس مباهله کنیم و لعنت خدا را بر دروغ گویان قرار دهیم».
دیدگاه بزرگان نجران درباره مباهله
این مقام مسئول در ادامه صحبت‌های خود با اشاره به دیدگاه بزرگان نجران درباره مباهله، گفت: در روایات اسلامی آمده است که چون موضوع مباهله مطرح شد، نمایندگان مسیحی نجران از پیامبر مهلت خواستند تا در این کار بیندیشند و با بزرگان خود به شور بپردازند.
وی ادامه داد: نتیجه مشاوره آنان که از ملاحظه ای روان شناسانه سرچشمه می گرفت این بود که به افراد خود دستور دادند اگر مشاهده کردید محمد با سر و صدا و جمعیت و جار و جنجال به مباهله آمد با او مباهله کنید و نترسید؛ زیرا در آن صورت حقیقتی در کار او نیست که متوسل به جار و جنجال شده و اگر با نفرات بسیار محدودی از نزدیکان و فرزندان خردسالش به میعادگاه آمد، بدانید که او پیامبر خداست و از مباهله با او بپرهیزید که خطرناک است .
در میعادگاه چه گذشت؟
حجت‌الاسلام حرزاده افزود: طبق توافق قبلی، پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم و نمایندگان نجران برای مباهله به محل قرار رفتند. ناگاه نمایندگان نجران دیدند که پیامبر فرزندش حسین علیه السلام را در آغوش دارد، دست حسن علیه السلام را در دست گرفته و علی و زهرا علیهماالسلام همراه اویند و به آنها سفارش می کند هرگاه من دعا کردم شما آمین بگویید.
وی گفت: مسیحیان، هنگامی که این صحنه را مشاهد کردند، سخت به وحشت افتادند و از این که پیامبر، عزیزترین و نزدیک ترین کسانِ خود را به میدان مباهله آورده بود، دریافتند که او نسبت به ادعای خود ایمان راسخ دارد زیرا در غیر این صورت، عزیزان خود را در معرض خطر آسمانی و الهی قرار نمی‌داد بنابراین از اقدام به مباهله خودداری کردند و حاضر به مصالحه شدند .
سخنان ابوحارثه درباره مباهله
به گفته حرزاده، هنگامی که هیئت نجرانی پیامبر را در اجرای مباهله مصمّم دیدند، سخت به وحشت افتادند. ابوحارثه که بزرگ ترین و داناترین آنان و اسقف اعظم نجران بود گفت: «اگر محمد بر حق نمی بود چنین بر مباهله جرئت نمی‌کرد. اگر با ما مباهله کند، پیش از آن که سال بر ما بگذرد یک نصرانی بر روی زمین باقی نخواهد ماند» و به روایت دیگر گفت: «من چهره‌هایی را می‌بینم که اگر از خدا درخواست کنند که کوه‌ها را از جای خود بکند، هر آینه خواهد کَند. پس مباهله نکنید که در آن صورت هلاک می شوید و یک نصرانی بر روی زمین نخواهد ماند.»
وی تصریح کرد: ابوحارثه، بزرگ گروه، به خدمت حضرت آمد و گفت: «ای ابوالقاسم، از مباهله با ما درگذر و با ما مصالحه کن بر چیزی که قدرت بر ادای آن داشته باشیم». پس حضرت با ایشان مصالحه نمود که هرسال دوهزار حُلّه بدهند که قیمت هر حلّه 40 درهم باشد و بر آنان که اگر جنگی روی دهد، 30 زره و 30 نیزه و 30 اسب به عاریه بدهند.
مباهله، اثبات صدق دعوت پیامبر
مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه یزد با بیان این که مباهله پیامبر با نصرانیان نجران، از دو جنبه نشان درستی و صداقت اوست، افزود: اوّلاً، محض پیشنهاد مباهله از جانب پیامبر اکرم(ص) خود گواه این مدعاست زیرا تا کسی به صداقت و حقانیّت خود ایمان راسخ نداشته باشد پا در این ره نمی‌نهد. نتیجه مباهله، بسیار سخت و هولناک است و چه بسا به از بین رفتن و نابودی دروغ گو بینجامد.
وی افزود: از طرف دیگر، پیامبر کسانی را با خود به میدان مباهله آورد که عزیزترین افراد و جگرگوشه‌های او بودند و این خود، نشان عمق ایمان و اعتقاد پیامبر به درستی دعوتش است که با جرأت تمام، نه تنها خود، بلکه خانواده اش را در معرض خطر قرار می دهد .
حرزاده در پایان گفت: مفسران و محدثان شیعه و اهل تسنّن تصریح کرده اند که آیه مباهله در حق اهل بیت پیامبر نازل شده است و پیامبر تنها کسانی را که همراه خود به میعادگاه برد فرزندانش حسن و حسین و دخترش فاطمه و دامادش علی علیهم السلام بودند. بنابراین منظور از «اَبْنائَنا» در آیه منحصرا حسن و حسین علیهماالسلام هستند، همان طور که منظور از «نِساءَنا» فاطمه علیهاالسلام و منظور از «اَنْفُسَنا» تنها علی علیه السلام بوده است. این آیه هم چنین به این نکته لطیف اشاره دارد که علی(ع) در منزلت جان و نفس پیامبر است .