بزرگنمايي:

خبر یزد - دو سال از جهانی شدن بافت تاریخی یزد می‌گذرد ولی هر چند که این برند جهانی منجر به افزایش گردشگران شده اما شواهد نشان می‌دهد که برخی مشکلات مانند وعده‌های عمل نشده از سوی مسئولان باعث شده که آنچنان آبی از این فرصت برای یزدی‌ها گرم نشود.
به گزارش ایسنا – منطقه یزد، جهانی شدن بخشی از یک شهر زنده و پویا که مردم در آن طبق روال معمولی زندگی می‌کنند، پدیده بسیار مهمی است اما نباید این پدیده مهم که فرصتی برای رشد و رونق اقتصادی یک شهر است، به تهدیدی برای آن تبدیل شود.
دو سال پیش، آن موقع که بافت تاریخی شهر یزد از سوی یونسکو در فهرست آثار جهانی به ثبت رسید، در چشم‌اندازی پنج ساله(از سال 1396 تا 1400) برای این فرصت ارزشمند برنامه‌های کوتاه‌مدت، میان مدت و بلند مدت تدوین شد تا اقداماتی در راستای توسعه زیرساختی و فرهنگی این بافت جهانی صورت گیرد اما اکنون که دو سال از ان زمان می‌گذرد، این گونه به نظر می رسد که اقدام دگرگون‌کننده‌ای را در این رابطه شاهد نیستیم.
آن زمان که شیرینی این خبر پای دهان مسئولان مانند قند آب می‌شد، دولتمردان از سر ذوق وعده‌های زیادی دادند به عنوان وزیر راه و شهرسازی وقت مسرور از این رویداد در نامه‌ای به رییس‌جمهور و مدیر عامل بانک مسکن خواستار تخصیص اعتباراتی به منظور حفظ و احیای این بافت جهانی شد اما جالب است که هنوز حتی اعتباری برای خسارات اندک بارندگی‌های بهاره امسال به بناهای ارزشمند این بافت هم اختصاص نداده‌اند.
البته وزیر راه و شهرسازی وقت در همان زمان نیز ثبت جهانی را متوجه حیات مردم و نه ساختمان‌ها و ابنیه تاریخی آن عنوان کرد و اقدام به نفع مردم را از مزایای این فرصت مهم خواند به نحوی که حتی خاطرنشان کرد که زندگی در بافت تاریخی نه مانند 1000 سال پیش بلکه باید هماهنگ با امروز و با رعایت پیوستگی‌های لازم انجام شود ولی به رغم این ادعاها هنوز مردم و گردشگران این مجموعه‌ی تاریخی از مشکلاتی مثل عدم تامین زیرساخت‌های امدادی، هتل‌های لوکس و حتی طرح‌های ترافیکی مناسب و استاندارد رنج می‌برند.
عدم تحقق وعده‌های دولتمردان در مورد بافت
«علی پورسلمان» نائب رییس پایگاه میراث جهانی شهر تاریخی یزد در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا – منطقه یزد، از عدم پرداخت بودجه‌های وعده داده شده از سوی دولت در این رابطه گلایه و اظهار می‌کند: پس از ثبت جهانی هر چند وعده‌هایی از جانب دولت به منظور تخصیص بودجه‌ای مختص مرمت و احیای بافت تاریخی یزد صادر شد اما چنین بودجه‌ای به یزد تعلق نگرفت.
وی به پرداخت بودجه‌ای امانی از سوی دولت به منظور کف‌سازی و مرمت دیواره‌ها و بناهای تاریخی، می‌گوید: میزان پرداخت این بودجه امانی تنها یک دهم میزان بودجه مورد نیاز و درخواستی شهر جهانی یزد به منظور رفع خسارات بافت جهانی در بارش‌های اخیر بود و مابقی دیگر محقق نشد.
پورسلمان به هزینه‌های مورد نیاز جهت نگهداری دوره‌ای برخی از بناهای شاخص تاریخی در بافت جهانی یزد اشاره می‌کند و می‌گوید: نه تنها دولت پای کار نیامده بلکه بخش خصوصی نیز این مهم را به حال خود رها کرده است.
وی بر ضرورت تغییر نگاه دولتمردان به بافت جهانی یزد تاکید و عنوان می‌کند: بافت جهانی یزد دارای حریمی به وسعت 600 هکتار و عرصه‌ای به وسعت 200 هکتار است لذا اعتبارات آن نیز باید بیش از 20 برابر اعتبارات یک بنای ثبت شده در فهرست آثار جهانی باشد.
پورسلمان با اشاره به تدوین سند چشم‌انداز بافت جهانی یزد شامل برنامه‌های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت، می گوید: تاکنون برنامه دو ساله‌ی کوتاه مدت این سند 60 درصد محقق شده و علت کوتاهی برای تحقق مابقی آن ناشی از عدم تامین اعتبار بوده است.
وی با بیان این که علی‌رغم گذشت دو سال از ثبت بافت جهانی یزد هنوز بخش قابل توجهی از پایش‌های محلات این بافت باقی مانده است، ابراز می‌کند: البته در همین راستا طرح پایشی با همراهی اداره کل میراث فرهنگی، دانشگاه‌های یزد و تهران و پایگاه شهر میراث جهانی در دست اقدام است که دانشگاه به عنوان اهرم علمی، این طرح را همراهی می‌کند.
تاثیر کم‌کاری و کاستی‌های مدیریتی بر وضعیت بافت
پورسلمان به معضل افزایش ارزش افزوده در بافت تاریخی یزد پس از جهانی شدن اشاره می‌کند و می‌گوید: البته با توجه به اشتیاق و علاقه برخی از خانواده‌های اصیل و بومی ساکن بافت تاریخی به منظور تداوم سکونت در این بافت، این معضل که به دنبال هجوم سرمایه‌گذاران به بافت تاریخی یزد شکل گرفته بود، در حال کاهش است ولی تاثیر آن چشمگیر نیست چرا که نیازمند بازه زمانی طولانی مدت و وابسته به خدمات مدیریت شهری در این منطقه است.
وی در این رابطه اضافه می‌کند: هر چه در بافت جهانی یزد معاصرسازی اتفاق بیافتد و خدمات در بافت ارتقا یابد، تمایل مردم بومی و ساکنان به تداوم سکونت در بافت تاریخی و بازگشت آن‌ها به این بافت نیز بیشتر می‌شود.
به گفته وی، البته نمی‌توان تمام چالش‌های موجود در بافت جهانی را ناشی از نبود اعتبار دانست بلکه گاهی کم‌کاری‌های مسئولان هم تاثیر‌گذار است و در واقع این کاستی‌های مدیریتی منجر به کند شدن روند حل مشکلات و رسیدگی به بافت بوده است.
پورسلمان در رابطه با ایرادات برنامه‌های سال گذشته هم تصریح می‌کند: متاسفانه برگزاری شورای راهبردی بافت تاریخی که از زمان ثبت جهانی مطرح شده بود و شامل دستگاه‌های فعال و اجرایی شهر جهانی می‌شد به رغم پیگیری‌های متعدد هنوز تشکیل نشده است.
وی اضافه می‌کند: تامین امنیت، روشنایی، اصلاح معابر، ترافیک بافت تاریخی، اصلاح خدمات شهری، ایمنی در بافت از نظر آتش نشانی و فاضلاب از جمله موارد وعده داده شده‌ای بود که مقرر شد تا راهکارهایی در این زمینه در شورای راهبردی داده شود اما جای سوال دارد که چرا هنوز این شورا تشکیل نشده است.
امکان خروج یزد از فهرست آثار جهانی یونسکو
«ماریانا کوریا» ارزیاب یونسکو یکی از شگفتی‌های این شهر جهانی را تداوم فنون استاد و شاگردی در چینه‌کاری‌های این محدوده‌ی ثبتی برشمرده بود، روابطی که این روزها به دلیل عدم حمایت‌های لازم از پایین بودن دستمزد تا نبودن بیمه رو به فراموشی رفته است و جای آن را افراد غیربومی و اتباع بیگانه پرکرده‌اند.
او که این ثبت جهانی را خارج از محدوده جغرافیایی و ثبت میراث بشری عنوان کرده بود، از فرهنگ اصیل این شهر تاریخی سخن می‌گفت ولی این روزها به دلیل نوسانات اقتصادی و سیاسی و تغییرات قیمت مسکن، اغلب ساکنان بومی بافت تاریخی یزد، خانه‌های خود را به بهای پول و اجاره‌های سنگین تخلیه کرده و به دست غیربومی‌ها می‌سپارند.
از طرفی یکی از بزرگترین مشکلات امروزه از ناحیه قوانینی است که بازنگری نشده‌اند و همین باعث شده تا تنها عده‌ای سودجو از این ماجرا سود ببرند؛ افرادی که فقط به عنوان سرمایه‌گذار، خانه‌های تاریخی را خریداری و بدون هرگونه تولید و عرضه فرهنگ و سکونت افراد بومی از اصالت خارج می ‎ کنند یا به دست اتباع اجاره می‌دهند؛ خانه‌هایی که خالی از سکنه رها شده و از عوامل تهدیدکننده بافت تاریخی هستند، خانه‌هایی که به عنوان محل تجارت و کسب و کار مطلق به بهره‌برداران سپرده می‌شوند و بیشتر به بنگاه‌های اقتصادی شباهت دارند.
اما جالب توجه است که برخی از قوانین نیز دست و پای میراث را بسته و از اقدام کردن بازداشته است؛ در حالی که این بافت دارای مالکیت‌های شخصی به عنوان میراثی جهانی معلق به همگان است اما هنوز قوانین در این رابطه بازنگری نشده و تمام این مشکلات به نوعی تهدیدهایی برای یزد جهانی هستند که اگر مدیریت نشوند ممکن است یزد را از فهرست آثار جهانی یونسکو خارج کند.
نگاه کاسب‌معابانه بهره‌برداران بافت جهانی یزد
پوسلمان وجود برخی از مشکلات امروز بافت تاریخی و جهانی را ادامه‌ی مشکلات قبل از ثبت جهانی می‌داند و به خبرنگار ایسنا می‌گوید: متاسفانه هجوم مهاجران غیربومی و اتباع بیگانه در بافت و افرادی که کمتر نسبت به آن تعهد و احساس مسئولیت دارند، مشکلات قبل از ثبت جهانی است که برطرف نشده و همچنان ادامه دارد.
وی یکی از چالش‌های مهم میراث فرهنگی، شهرداری و پایگاه میراث شهر جهانی را عدم آشنایی افراد با قوانین سکونت در بافت‌های تاریخی و عدم تمایل به ارتباط با دستگاه‌های قانون‌گذار عنوان می‌کند و می‌گوید: این معضل که بیشتر از سوی بهره‌برداران بافت تاریخی و نگاه کاسب‌معابانه آن‌ها به بافت است منجر به تشکیل پرونده‌های قضایی بسیاری شده است و بسیار از این وضعیت ناخرسندیم.
وی ادامه می‌دهد: البته بهره‌بردارانی نیز وجود دارند که با هماهنگی کامل و تهیه طرح و از طریق مشاوران ذی‌ربط نسبت به مرمت و احیای ابنیه تاریخی اقدام می‌کنند که این موارد بسیار نویدبخش است لذا در حال حاضر از اهرم تشویق و معرفی این قبیل از بهره‌برداران به منظور آشنایی این قشر با قوانین بهرمند خواهیم شد.
پورسلمان با اشاره به برخی از قوانین محدودکننده در بافت تاریخی مانند مالکیت و وراثت، بیان می‌کند: به هیچ وجه هرگونه دخل و تصرف در بناهای تاریخی بدون مجوز میراث فرهنگی به ویژه بناهای ثبتی از سوی شهروندان و ساکنان بافت تاریخی پذیرفتنی نیست چرا که در رسانه‌های عمومی بازنشر می‌شود و بهانه‌ای مانند جهل به قانون حتی در مورد بناهای با مالکیت خصوصی قابل قبول نیست و جزو جرایم با مجازات‌های سنگین محسوب می‌شود.
وی با بیان این که خانه‌های بافت‌های تاریخی مانند دانه‌های زنجیر بهم پیوسته هستند و تخریب هر دانه منجر به تخریب دانه‌های بعدی خواهد شد، اعلام می‌کند: بسیاری از خانه‌های تاریخی در معرض تخریب و متروکه و فرسوده که مجهول‌المالک یا کثیرالمالک هستند با هماهنگی شورای راهبردی تعیین تکلیف شده و از تخریب آنها جلوگیری خواهد شد.
تبدیل حفاظت از بافت به یک مطالبه عمومی
البته ثبت بافت تاریخی یزد در فهرست آثار جهانی یونسکو آنچنان نیز خالی از لطف نیست چرا که یزد را به چشم جهانیان آورد و حداقل دستاورد آن، توجه ویژه‌ای بود که یزد را متوجه ظرفیت‌هایش کرد، شهری که به رغم تمام ظرفیت‌هایش تا چند وقت پیش از مثلث طلایی گردشگری هم خارج شده بود و حال و روز خوبی نداشت.
«ساشا ریاحی مقدم» پژوهشگر کشوری با اشاره به افزایش کم‌نظیر مشارکت جوامع محلی به عنوان یکی از مهم‌ترین دستاوردهای ثبت جهانی یزد، در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا – منطقه یزد می‌گوید: حفاظت از بافت تاریخی یزد در حالی پس از ثبت جهانی یزد به مطالبه‌ای عمومی تبدیل شد در حالی که تا قبل از این رویداد به صورت حاکمیتی برعهده اداره کل میراث فرهنگی بود.
وی معرفی شدن ارزش‌های منحصر بفرد شهر یزد به گردشگران را از دیگر دستاوردهای این رویداد جهانی عنوان می‌کند و می‌گوید: سرمایه‌گذاری در بافت جهانی و تاریخی پس از ثبت شدن آن در فهرست آثار جهانی یونسکو از دیگر دستاوردهای این شهر بود که البته مردم سهم بیشتری نسبت به دولت داشتند و در این عامل نیز نسبت به مقیاس جهانی بی‌نظیر بود چرا که این جهانی شدن منجر به جنبش و پویش و حساسیت ساکنان بافت تاریخی شد.
این استاد دانشگاه با اشاره به بازخوانی و شناخت بیشتر هنر و معماری، آداب و رسوم و شناخت ارزش‌های این بافت تاریخی و ارتقای درک عمومی از یزد، تصریح می‌کند: این عامل منجر شد تا برای حفاظت از بافت تاریخی برنامه‌ریزی و اولویت‌بندی کنیم و تزریق و توزیع اعتبارات به بناهای تاریخی نیز با اولویت‌بندی انجام شود.
ریاحی‌مقدم ثبت یزد در فهرست آثار یونسکو را نیز یکی از نقاط قوت یزد در جذب گردشگران داخلی و خارجی می‌خواند و می‌گوید: مقصد بسیاری از گردشگران دنیا از فهرست آثار جهانی یونسکو انتخاب می‌شود لذا عنوان شدن یزد در فهرست آثار جهانی یک نقطه قوت برای گردشگری یزد بود.
وی با بیان این که ثبت جهانی یزد پیوند اقتصاد و گردشگری است، می‌گوید: ثمرات پیوند گردشگری و اقتصاد در بافت تاریخی شامل حال مردم محلی شده و خوشبختانه هر بار نسبت به قبل در حال بهبود است و این یکی دیگر از این دستاوردهاست.
«حمید کاظمی فرد» یکی از فعالان حوزه گردشگری نیز ثبت جهانی را گام بلندی در راستای معرفی این شهر تاریخی عنوان می‌کند و به خبرنگار ایسنای یزد می‌گوید: ثبت شدن یزد در فهرست آثار جهانی از نظر معرفی یزد به کشورهای دنیا و تبلیغ آن به منظور جذب گردشگران موثر واقع شد و یزد به چندین زبان به کشورهای دنیا معرفی و اخبار مربوط به آن در رسانه‌های رسمی برخی از کشورهای دنیا بازنشر شد.
وی اضافه می‌کند: از طرفی مسئولان نیز به واسطه این رویداد جهانی، وادار شدند تا نگاه ویژه‌تری به این شهر تاریخی داشته باشند و دقت نظر بیشتری به خرج دهند تا این بافت تاریخی از هویت و اصالت خود دور نشود.
فرصتی که با بی‌مدیریتی به تهدید بدل می‌شود
البته ثبت جهانی یک فرصت منحصربفرد و غنی برای شهر یزد محسوب می‌شود که توسعه اقتصادی و گردشگری استان و حتی کلان کشور را در بردارد اما از منظری دیگر نیز فرصتی است که اگر درست مدیریت نشود، به تهدیدی برای این شهرجهانی تبدیل خواهد شد؛ تهدیدی که برخی از شهرهایی با ابنیه و مناطق جهانی آن را تجربه کرده‌اند و هر لحظه امکان دارد شهر جهانی یزد را نیز در خود فرو ببرد.
«ساشا ریاحی مقدم» پژوهشگر کشوری افزایش گردشگران را فرصت و تهدیدی از سوی جهانی شدن یزد بر می‌شمارد و در این باره می‌گوید: این چالش‌ها که از قبل برای یک شهر جهانی قابل پیش‌بینی بود، در وهله اول یک فرصت محسوب می‌شود که رونق اقتصادی شهر را در پی دارد اما از ‌آنجایی که ظرفیت بافت در پذیرش گردشگران محدود است، این فرصت یک تهدید نیز به شمار می‌رود چرا که ظرفیت‌سازی نکرده‌ایم.
وی اضافه می‌کند: گردشگران نیازمند تجهیزات و خدمات هستند که در صورت عدم ارتقای آنها این شهر جهانی تهدید می‌شود و از منظر دیگر آسیب‌های فرهنگی در بعد اجتماعی نیز از دیگر مواردی هستند که یزد را تهدید می‌کنند.
این استاد دانشگاه در این رابطه می‌افزاید: نسل جوان در برخورد با گردشگرانی با فرهنگ‌های متفاوت، دچار چالش‌های فرهنگی می‌شوند لذا این افزایش گردشگران برای یزد بدون آسیب نخواهد بود.
ریاحی‌مقدم با اشاره به ضرورت توسعه زیرساخت‌های گردشگری خاطرنشان می‌کند: ارتقای زندگی ساکنان و گردشگران در بافت تاریخی نیازمند ارتقای زیرساخت‌هایی مانند شبکه فاضلاب، رستوران، پارکینگ و مراکز تفریحی است.
وی افزایش ارزش افزوده بافت تاریخی را از دیگر عوامل تهدید‌کننده آن برمی‌شمارد و می‌گوید: افزایش این ارزش افزوده که به صورت حباب در یک بخش از بافت ایجاد شده، باعث افزایش قیمت هسته مرکزی بافت و کاهش قیمت سایر بخش‌های آن می‌شود و هرچند در کوتاه مدت به نفع مردم است اما در بلند مدت منجر به عدم بازگشت سرمایه فرد و بصرفه نبودن اقتصادی آن می ‎ شود که متاسفانه در بین جوامع محلی و سرمایه‌گذاران در حال شایع شدن است.
این پژوهشگر ادامه می‌دهد: در تشدید این عامل، توجه به یک محله فهادان در بافت تاریخی تاثیرگذار بوده به طوری که مابقی حریم و عرصه ثبت جهانی کم ارزش شده است و تداوم آن منجر می‌شود تا این قبیل بخش‌ها از بین بروند.
مصنوعی شدن بافت جهانی یزد با تجاری شدن آن
«حمید کاظمی فرد» از فعالان حوزه گردشگری نیز در رابطه با مقوله تهدید ثبت جهانی یزد به شاخصه حیات و زندگی اجتماعی بافت تاریخی اشاره می‌کند و می‌گوید: یکی از معیارهای جهانی شدن یزد زندگی و روابط اجتماعی آن است که در حال حاضر تهدید می‌شود و باید سیاست‌ها به گونه‌ای باشد که زندگی مردم ساکن در آن را تهدید نکند، البته این در حالی است که متاسفانه خارج شدن بافت تاریخی از حالت طبیعی و تبدیل آن به حالت تجاری نیز تهدیدآمیز است.
وی اضافه می‌کند: تجاری شدن، بافت را مصنوعی می‌سازد به همین منظور باید با توسعه زیرساخت‌ها و تجهیزات و امکانات بومی سازی شده، زندگی و فرهنگ اصیل یزد حفظ شود.
البته نباید از یک سری وظایف مسئولان و تلاش‌هایی که در راستای حفظ این میراث جهانی می شود عفلت ورزید و تنها به کاستی‌ها توجه داشت چرا که یکی از مزیت‌های جهانی شدن یزد سنگین شدن مسئولیت‌هایی محول شده به مسئولان بود که به تکاپوی آن‌ها منجر شد.
در این راستا ریاحی‌مقدم پژوهشگر حوزه میراث با اشاره به برنامه‌های مدیریتی و تعهدات یزد در مقابل یونسکو، تصریح می‌کند: نه تنها یزد بلکه هر بنای ثبت شده در فهرست آثار جهانی شاخصه‌هایی دارند که منجر به جهانی شدن آن‌ها شده است و باید طبق برنامه و پلان‌های مدیریتی آن‌ها را حفظ کرد و ارتقا بخشید چرا که در غیر این صورت یونسکو در این موارد متذکر خواهد شد.
وی پایگاه میراث جهانی شهر تاریخی یزد را مسئول اصلی مطالبه و گزارش دستگاه‌های درگیر می‌داند و می‌گوید: این دبیرخانه به ریاست استاندار وقت باید به صورت مداوم پیگیر عملکرد تمام دستگاه‌ها باشند و هر چند وقت یکبار مانند گزارش‌هایی که به یونسکو باید ارائه دهند از اقدامات دستگاه‌ها آگاه شوند.
ریاحی‌مقدم خاطرنشان می‌کند: خوشبختانه نه به صورت 100 درصدی اما تمامی دستگاه‌ها در یزد پیگیر هستند اما باید این وظایف و تعهدات از سوی پایگاه میراث جهانی شهر تاریخی یزد دنبال و پیگیری شود.
آموزش و تفهیم قوانین برای ساکنان و بهره‌برداران بافت تاریخی
البته «علی پورسلمان» نائب رییس پایگاه میراث جهانی شهر تاریخی یزد هم تغییر کاربردی‌ها و احیای خانه‌های با ارزش به کاربری‌های همگون با بافت تاریخی را از موارد قابل توجه میراث فرهنگی عنوان می‌کند و در رابطه با وضعیت اشتغالزایی پس از ثبت جهانی یاداور می‌شود: 67 واحد فعال گردشگری بومگردی و هتل در حال فعالیت در این بافت تاریخی هستند و علاوه بر آن‌ها نیز تعداد زیادی کافی شاپ، رستوران و سفره خانه و سایر مشاغل نیز در بافت فعال شده اند.
وی از ساماندهی بادگیرها، ساباط‌ها، تویزه‌ها، طاق‌ها، ناودان‌ها و معابر این بافت در سال جاری یاد می‌کند و شناسایی بازارچه‌های محلی، کاروانسراها و تیمچه‌ها به منظور توسعه اشتغال یاد می‌کند و آن را از برنامه‌های سال جاری می‌خواند.
این مسئول از برگزاری دوره‌هایی آموزشی ساکنان بافت خبر می‌دهد و می‌گوید: یک سری آموزش‌ها که جزو برنامه‌های میان مدت هستند، در راستای تفهیم برخی از قوانین به ساکنان و به ویژه بهره‌برداران در مرحله اجراست چرا که با آموزش یکی از چالش‌های میراث که نحوه برخورد با بافت تاریخی است، برطرف خواهد شد.
لزوم مدیریت یکپارچه بافت تاریخی توسط میراث فرهنگی
کاظمی‌فرد از فعالان گردشگری استان هم ضعف مبلمان شهری در بافت تاریخی را یکی از مشکلات عمده بافت مطرح می‌کند و به خبرنگار ایسنا می‌گوید: باید به نوعی این مشکل متناسب با فضای این بافت تاریخی با راهکارهایی مانند ایجاد صفه‌های قدیمی دم در خانه‌ها بر طرف شود که در این امر می‌توان از مشارکت مردم و ساکنان نیز بهره‌مند شد.
وی مدیریت یکپارچه بافت تاریخی از سوی اداره کل میراث فرهنگی را راهکار بهبود مدیریت این بافت تاریخی و جهانی عنوان می‌کند و می‌گوید: این بافت تاریخی چند متولی و مدیر نمیخواهد بلکه اگر زمام مدیریت به دست میراث فرهنگی باشد بهتر میتواند ان را مدیریت کند البته این به معنای عدم مشارکت سایر دستگاه های متولی نیست.
به گفته چند تن از فروشندگان و تولید کنندگان در بافت جهانی، جهانی شدن کمک چندانی به رونق اقتصادی ان‌ها نکرده و اغلب منجر به فراخواندن حجمی از گردشگران و مردم به سمت بافت تاریخی شده است که به دلیل گران بودن صنایع دستی تمایلی به خرید ندارند و بیشتر به عنوان گردشگران کاذب تنها بافت را شلوغ می‌کنند و در رونق اقتصادی ان نقشی ندارند.
البته برخی از فعالان گردشگری نیز معتقدند جهانی شدن مزیت‌های زیادی را برای شهر جهانی داشت و خالی از لطف در زمینه توسعه زیرساختی و فرهنگی نبود اما این اقدامات، استاندارد یک شهر جهانی نبودند و این عامل منجر شده تا مزایای این فرصت به چشم نیاید.
در مجموع گویا فرصت ارزشمند جهانی شدن که طی زحمات گسترده و طولانی مدتی کسب شده است، به تاراج می رود و یزد تنها عنوان سنگین و پرمسئولیت میراث جهانی را به دوش می کشد.
گزارش از ؛ فاطمه رهبر یزدی
انتهای پیام