چاپ

"حميد مشتاقيان" در مورد اين بناي تاريخي كه در محدوده مرکزي بافت قديمي آن قرار گرفته است، گفت: هرچند كه اين بناي ارزشمند به لحاظ فضايي، يک بناي تک فضا محسوب مي‌شود ولي با اين حال گويا، بناي گنبدي بقاياي مجموعه بزرگتري بوده است که کاربندي‌هاي موجود در ضلع بيروني شرق بنا دليلي بر اين مدعاست.

وي افزود: اين فضا داراي محرابي است که مقرنس کاري مختصري دارد و اثرات ناشي از سوخت شمع و چراغ و هيزم در آن به چشم مي‌خورد و دهانه اين محراب نيز حدود يک و نيم متر است.

مشتاقيان ادامه داد: در حال حاضر ورودي بنا در جبهه شمالي آن است که از طريق کوچه‌اي به عرض يک متر ميسر است اما به نظر مي‌رسد ورودي اصلي آن در ضلع شرقي قرار داشته است چرا كه در بخش بيروني ضلع شرقي با ديدن بقاياي يک کاربندي گچي مي‌توان حدس زد که اين کاربندي‌ها در قسمت ايوان ورودي بنا قرار داشته است.

به گفته وي، البته به نظر مي‌رسد كه به غير از ضلعي که محراب در آن واقع است، سه ضلع ديگر بنا نيز داراي ورودي بوده که ورودي‌هاي اضلاع جنوبي و شرقي آن مسدود است.

مشتاقيان خاطرنشان كرد: از ساختار و شيوه معماري بنا مشخص است که متعلق به قرن هفت و هشت هجري است و مسلماً بناي گنبدي مروست به واسطه کارکرد ديني و مذهبي تاکنون باقي مانده است.

اين مسئول در پايان نيز اظهار كرد: مي‌توان حدس زد كه اين گنبد در زمان حيات خود، جلوه باشکوهي به بنا مي‌بخشيده که به واسطه آن نام بنا را به خود اختصاص داده است