چاپ

خبریزد- حجت الاسلام محمدحسین متوسل افزود: در آیین یادشده عزاداران به 2 گروه تقسیم و در کنار هم قرار می‌گیرند.
وی ادامه داد: هر شخص با دستان خود گوشه‌ای از لباس دیگری را گرفته و آرام پاهای خود را به سبک خاصی و هماهنگ به زمین می‌ زنند و با سینه ‌زنی در وسط حسینیه‌ها حرکت و نوحه‌ خوانی می‌کنند.
این مسئول اظهار داشت: یک نفر به عنوان چاووش خوان همراه با گروه ، با مرثیه ‌سرایی و خواندن شعرهایی در سوز و گداز و شرح حال شهادت سالار شهیدان و یاران با وفایش هماهنگی لازم را انجام می دهد و شرکت‌ کنندگان در جوش دوره به ترتیب جواب می‌ دهند و دور می‌زنند.
متوسل تصریح کرد: عزادارانی که در جوش دوره شرکت می کنند با خواندن تک بیت ‌هایی دسته جمعی مراتب ارادت و محبت خود را نسبت به سیدالشهدا (ع) و ابوالفضل العباس (ع) نشان می‌ دهند.
این مسئول خاطر نشان کرد: پیرغلامان اباعبدالله (ع) و افراد مسن‌ تر که از تجربه بیشتری در اجرای این سبک عزاداری برخوردار هستند با اجرای آن جلوه‌ای زیبا در ارادت به سالار شهیدان به نمایش می‌ گذارند.
جوش دوره یکی از قدیمی ترین و ماندگار ترین سبک های عزاداری مردم شهرستان مهریز از جمله در برخی شهرستان های استان یزد است.
عزاداری مهریزی ها در 100 باب مسجد و تکیه برگزار می شود.
مرکز شهرستان 50 هزار نفری مهریز در 30 کیلومتری جنوب شهر یزد قرار دارد.