چاپ

خبریزد- مهربانی کردن در گذشته های نه چندان دور، ساده بود، خیلی ساده، اما حالا مهربانی کردن کمی سخت شده شاید هم به نظر، سخت می رسد.
یک سلام گرم، یک لبخند دلنشین، یک احوال پرسی کوتاه، بوسیدن پدر و مادر، گفتن دوستت دارم به همسر و .... خودش دنیایی از مهربانیست لازم نیست برای مهربانی کردن، خودمان را به آب و آتش بزنیم.
اصلا مهربانی کردن که برنامه ریزی لازم ندارد، همین کارهای ساده و کوچک برای مهربانی کردن کافیست تا نشان داده شود که مهربان هستیم.
هوای هم را داشته باشیم، دلی را نشکنیم، قضاوت عجولانه نکنیم، مسخره نکنیم، غمخوا باشیم، تهمت نزنیم، ناروا نگوییم و حریم دیگران را حفظ کنیم... همه اینها همان مهربانیست.
پیشترها دلهای ما آسمانی بود اما ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ همان آسمان داریم اما به یاد ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﯼ های خود هستیم، پیشتر ها نون و پنیری بود و راحت از گلوی ما پایین می رفت اما این روزها بوقلمون کباب شده هم از گلو پایین نمی رود!.
آن روزها صبح که همسایه را میدیدی سلام می کردی و از دیدنش خوشحال میشدی اما این روزها ﺑﺮ ﻣﻴﮕﺮﺩﻳﻢ ﺗﺎ ﻣﺠﺒﻮﺭ نباشیم به او ﺳﻼﻡ کنیم! اگر دلمان تنگ میشد به دیدار عزیزان خود می رفتیم اما این روزها با یک پیام تلگرامی، داستان را به آخر می رسانیم.
گذشته ها در همان گذشته ها ماند با خاطرات خوشش و ما مانده ایم با یک دنیا حسرت و ...
هوای هم را داشته باشیم، شاید یک روز دیگر وقت نباشد، شاید ما نباشیم، شاید اون نباشد و دیدنش آرزوی ما باشد، وقت کم است، زندگی کوتاست... پس با هم مهربان باشیم.
امروز 13 نوامبر، روز جهانی مهربانیست، مهربانی و محبت را به یک روز خلاصه نکنیم، با هم مهربان باشیم و قدر یکدیگر را بدانیم.