بزرگنمايي:

یزد آنلاین - امروز 29 ذی‌القعده مصادف با شهادت نهمین اختر تابناکامامت، حضرت امام محمد تقی (‌ع) است که همانند دیگر امامان شیعه الگوی کامل تقوا، پارساییو نمونه بارز عبادت و بندگی است.
به گزارش ایسنا- منطقه یزد، محدودیت‌های سیاسی عصر زندگیمعصومین که مانع از انتشار اخبار مربوط آنان می‌گردید، موجب شد که آگاهی‌های تاریخیدرباره زندگی امام جواد(‌ع) چندان گسترده نباشد .
محمدبن ‌علی‌ بن موسی الرضا(ع)، نهمین پیشوای شیعیانو از برگزیدگان خدا برای هدایت انسان‌هاست. القاب بسیاری به ایشان نسبت دادند اما مشهورترینلقبش «تقی» و «جواد» است.
پدر بزرگوارش علی‌ بن موسی الرضا(ع) و مادر مکرمه‌اش،سبیکه یا خیزران نام داشت که از خاندان «ماریه قبطیه» همسر پیامبراکرم(ص) به شمار می‌رفت.
گویند ولادت این بزرگوار چندین بار از زبان پدرش مطرحشده بود که سرانجام امام محمد تقی(ع) در 10 ماه رجب سال 195 هجری قمری در مدینه دیدهبه جهان گشود .
دوران کودکی امام جواد(ع) از دوران شیرخوارگی تا هفتسالگی که به امامت رسید با حوادث گوناگون آمیخته است. اگر چه امام جواد(ع) نسبت بهسایر امامان در سن بسیار کمی به امامت رسید اما دوران 17 ساله‌ی امامت ایشان که باحکومت دو خلیفه عباسی «مأمون» و «معتصم » همراه بوده، دورانی پرحادثه را برای این بزرگواررقم زد .
امام جواد(ع) با هوشمندی و درایت مخصوص به خود، در برخوردبا مامون حاکم ستمگر عباسی که قاتل پدرش علی‌بن‌موسی الرضا بود به گونه‌ای عمل كردکه مامون نیز افتخار خویش را در انتخاب او برای ازدواج با دخترش، ام‌فضل می‌دید .
این ازدواج که مأمون بر آن اصرار داشت، کاملا جنبه سیاسیداشت و می ‎ توان دریافت که وی از این کار اهدافی از جمله، زیرنظرداشتن و حضور امام در مراسم‌های پرعیش و نوش خود داشت تا با این اقدام ایشان را درانظار عمومی خوار و خفیف کند .
مهم‌ترین هدف مأمون از این ازدواج، این بود که پدر بزرگکودکی باشد که از نسل پیامبر(ص) است اما خوشبختانه این حقه مامون نیز بی‌نتیجه ماندزیرا دختر او هرگز صاحب فرزند نشد .
همسر دیگر امام جواد(ع)، کنیزی از اهالی مغرب زمین بهنام سمانه مغربیه مادر امام هادی(ع) بود و به جهت کمالات و فضایل معنوی ممتازی که داشتاو را سیده و ام‌الفضل نیز می‌نامیدند .
امام در ازدواج خود با سمانه به خوبی نشان دادند کهاهمیت و شأن و مقام فرد به تقوا و ارزش‌های انسانی او است و این ویژگی می‌تواند فردرا از کنیزی به مقام صدیقان و صالحان برساند تا جایی که نور امامت از دامان چنین زنیتداوم یابد .
این امام بزرگوار همانند دیگر امامان با بهره‌مندی ازعلوم و معارف ناب توحیدی و دریافت حقایق از عوالم بالا در صحنه‌های مختلف، گوشه‌هاییاز اقیانوس نامتناهی علم و حکمت خویش را در زندگی سراسر رحمت خود به نمایش گذاشته است .
سرانجام زندگی پربرکت امام جواد با نقشه معتصم، حاکمستمگر عباسی و دخالت مستقیم ام فضل، همسر آن حضرت در تاریخ 220 هجری قمری پایان یافتو در کنار قبر جد بزرگوارش حضرت امام موسی کاظم در کاظمین به خاک سپرده شد .
انتهای پیام