بزرگنمايي:

یزد آنلاین - امام علی بن موسی الرضا(ع) هشتمین امام شیعیان از سلاله پاک رسول خدا و هشتمین جانشین پیامبر اکرم اسلام هستند که درسن 35 سالگی عهده‌دار مسئولیت امامت و رهبری شیعیان شدند.
به گزارش ایسنا- منطقه یزد، نام مبارک ایشان علی و کنیه آن حضرت ابوالحسن و مشهورترین لقب ایشان رضا به معنای خشنودی است.
ایشان در سال 148 هجری قمری در شهر مدینه به دنیا آمدند، پدرشان امام موسی بن جعفر(ع) یعنی امام هفتم شیعیان و مادرشان بانویی بزرگوار و خردمند به نام تکتم یا نجمه بودند.
ایشان تا قبل از هجرت به مرو در مدینه زادگاهشان ساکن بودند و در آنجا در جوار مدفن پاک رسول خدا و اجدادش به هدایت مردم می ‎‎ پرداختند.
امامت و وصایت حضرت رضا(ع) بارها توسط پدر بزرگوار و اجداد طاهرینشان اعلام شده بود تا این که سرانجام امام رضا(ع) پس از شهادت پدرش امام کاظم(ع) در سال 183ق، امامت شیعیان را عهده دار شدند. مدت امامت آن حضرت 20 سال بود که با خلافت هارون الرشید، محمد امین و مامون همزمان بود.
خصوصیات اخلاقی و زهد و تقوای آن حضرت به گونه ‎‎ ای بود که حتی دشمنان خویش را نیز شیفته و مجذوب خود می‎کرد. با مردم در نهایت ادب، تواضع و مهربانی رفتار می ‎‎ کردند و هیچ گاه خود را از مردم جدا نمی ‎‎ کردند.
در نحوه به شهادت رسیدن امام نقل شده است که مامون به یکی از خدمتکاران خویش دستور داده بود تا ناخن‌های دستش را بلند نگه دارد و بعد به او دستور داد تا دست خود را به زهر مخصوصی آلوده کند و در بین ناخن‌هایش زهر قرار دهد و اناری را با دستان زهر آلودش دانه کند و او دستور نیز مامون را اجابت کرد.
مامون نیز انار زهر آلوده را خدمت حضرت گذارد و اصرار کرد که امام از آن انار تناول کنند اما حضرت از خوردن آن امتناع فرمودند و مامون اصرار کرد تا جایی که حضرت را تهدید به مرگ کرد و حضرت به جبر، قدری از آن انار مسموم تناول کردند.
بعد از گذشت چند ساعت زهر اثر کرد و حال حضرت دگرگون شد و صبح روز بعد در سحرگاه روز 29 صفر سال 203 هجری قمری امام رضا(ع) به شهادت رسیدند.
به قدرت و اراده الهی، امام جواد(ع) فرزند و امام بعد از آن حضرت به دور از چشم دشمنان، بدن مطهر ایشان را غسل داده و بر آن نماز گذارند و پیکر پاک ایشان با مشایعت بسیاری از شیعیان و دوستداران آن حضرت در مشهد دفن شد و اکنون قرن‌هاست که مزار این امام بزرگوار مایه برکت و مباهات ایرانیان است.
انتهای پیام