خبر یزد - همشهری آنلاین /راه‌رفتن بر روی چیزی به غیر از سیاره زمین، احتمالاً موضوع بسیار هیجان‌انگیزی است که بسیاری افراد مشتاق تجربه آن هستند؛ به ویژه وقتی موضوع قدم گذاشتن بر ماه باشد. اما تابه‌حال فقط 12 نفر توانسته اند قدم بر ماه بگذارند.
یکتا فراهانی : یکی از غافلگیرکننده‌ترین چیزها در مورد راه‌رفتن روی ماه، گرانش کم آن است. گرانش ماه حدود 1/6 زمین است؛ یعنی وزن شما حدود 16 درصد وزن تان روی زمین خواهد بود و می‌توانید شش برابر بالاتر از چیزی که روی زمین می‌توانید، بپرید.
ضمن آنکه هنگام راه‌رفتن روی ماه احساس سبکی می‌کنید و از وجود رنگ‌های تیز آن به‌علت وجود اتمسفر بسیار نازک شگفت‌زده خواهید شد.

به تازگی از طرح MOONWALK "Wheel of Death برای فضانوردان ماه رونمایی شد که کلید بقای طولانی مدت خارج از زمین خواهد بود.
محققان دانشگاه میلان اکنون شکل جدیدی از ورزش را ابداع کرده‌اند تا ماه‌نوردان آینده را خوش فرم نگه دارند.
برنامه‌هایی برای فضانوردان ماه رونمایی شده است تا با استفاده از یک «چرخ مرگ» که برای بقای طولانی‌مدت در زمانی که روی زمین نیستند، تناسب اندام خود را حفظ کنند.
برای فضانوردانی که می توانند هر زمان بخواهند خارج از جو زمین قرار بگیرند بسیار مهم است حین ماموریت فضایی به طور منظم ورزش کنند.

ورزش ماه نوردان
در حال حاضر محققان دانشگاه میلان شکل جدیدی از ورزش را ابداع کرده‌اند تا ماه‌نوردان آینده را خوش فرم نگه دارند. این ورزش شامل دویدن در امتداد داخل چرخ مرگ است؛ چیزی که اغلب در سیرک ها و پارک ها دیده می شود. چرخ مرگ معمولاً از یک حلقه بزرگ تشکیل شده است که در کنار آن قرار می گیرد.
قوانین ورزش کردن در ماه
برای ورزش کردن در ماه، شرکت‌کننده باید سرعت خود را حفظ کند و آن‌قدر سریع در امتداد داخل چرخ ‌بدود تا مانع از کشش گرانشی و سقوط از چرخ شود. بنابراین انجام این گونه شیرین کاری‌ها در گرانش زمین به غیر از انسان تقریباً برای دیگر موجودات غیرممکن است. اما برای از بین بردن آن، نوعی حمل و نقل موتوری، معمولاً یک موتور سیکلت، مورد نیاز است.
شبیه سازی شرایط گرانش در ماه
محققان در میلان این روش را آزمایش کردند تا ببینند آیا واقعاً ممکن است یا خیر. آنها یک چرخ مرگ به اندازه 30.8 فوت کرایه کردند تا دو انسان بتوانند داخل آن بدوند؛ در حالی که از بالا توسط طناب های بانجی حمایت می شدند تا شرایط گرانش را در ماه شبیه سازی کنند.
تنها پس از پنج تا هشت بار تلاش، هر دو شرکت‌کننده توانستند از چرخ بالا بروند و در امتداد داخل بدوند و همچنین دوباره به زمین فرود آیند.
هنگامی که محققان سرعت دوندگان، طول گام و نیروی برخورد پاهای آنها با زمین را تجزیه و تحلیل کردند، متوجه شدند که دوندگان شرایطی را تجربه می کنند که بی شباهت به دویدن روی زمین نیست.
به دنبال این نتایج، نویسندگان این تحقیق معتقدند فضانوردانی که هر روز چند دور دور یک چرخ روی ماه انجام می‌دهند، می‌تواند همان چیزی باشد که برای جلوگیری از انحطاط بدن لازم است.

تمرین در ماه
آلبرتو مینتی، استاد فیزیولوژی از دانشگاه میلان می‌گوید: از اینکه هیچ‌کس قبلاً این ایده را نداشت شگفت‌زده شدم. چون می تواند یک راه مناسب برای تمرین در ماه باشد، چون از زمان پایان برنامه آپولو در سال 1972 انسانی پا بر روی ماه نگذاشته است. فضانوردان آرتمیس ناسا قرار است سال آینده با ماموریت بعدی به سطح ماه در سال 2026 پرواز کنند.
بر اساس یافته‌هایی که تیم تحقیقاتی در Royal Society Open Science منتشر کرد، در حالی که چرخ مرگ واقعی به فضا منتقل نمی‌شود، می‌توان فضانوردان را در زیستگاه‌های دایره‌ای قرار داد که به آنها اجازه می‌دهد در اطراف دیوارها بدوند.
بررسی زیستگاه های اولیه قمری
در حالی که نیک کاپلان، استاد پزشکی هوافضا و توانبخشی در دانشگاه نورثامبریا، نیوکاسل، این پیشنهاد را پیشنهاد بدیعی خواند، این سوال را مطرح کرد که آیا زیستگاه های اولیه قمری به اندازه کافی بزرگ هستند که بتوانند مسیر دویدنی به این وسعت را در خود جای دهند.
روش های جدید برای ورزش در ماه
در حال حاضر پروفسور کاپلان و همکارانش روی رویکردهای جدیدی برای ورزش در فضا و ماه کار می کنند. از جمله کاف های بادی برای فشرده کردن اندام ها و محدود کردن جریان خون.
او گفت: در مطالعات انجام شده روی زمین نشان داده شده است که تمرینات محدودکننده جریان خون، فواید مشابهی را برای تمرینات ماهیچه‌ای، استخوانی و قلبی تنفسی به ارمغان می‌آورد که معمولاً در طول تمرینات با شدت بالاتر، با شدت و مدت‌زمان بسیار پایین‌تر تمرین مشاهده می‌شود.
این موضوع ممکن است اقدامات متقابل ورزشی موجود را در حفظ سلامت فضانوردان بدون نیاز به دیوار مرگ را در ماه موثرتر کند.